There are many aspects in which the South Indian and Jaffna dialects of spoken Tamil differ. One of the more prominent set of differences are in the ways that the relevant sounds are used at the end of words. This type of dialect difference related to word endings is seen in a number of other languages besides Tamil, and the study of these dialect differences in modern linguistics has led to some fundamental insights.
Prof. Suseendirarajah, formerly Professor of Linguistics at Jaffna and Peradeniya Universities in Sri Lanka, wrote a brief essay on this subject some time ago. The essay was published only in Tamil, as a Chapter in a book. The book is now hard to come by. I have transcribed the Chapter from a copy of the book in the British Library, and have translated it into English, keeping as close as possible to the style of the original in Tamil.
Chapter 1 from:
சு. சுசீந்திரராசா (1999): ‘தமிழ் மொழியியற் சிந்தநைகள்’.
ரிஷி பதிப்பகம்,
31/45 இராணி அண்ணாநகர் சென்னை 600078.
[S Suseendirarajah (1999) ‘Thoughts on Tamil Linguistics’ Rishi Press, 31/45 Rani Anna Nagar, Chennai 600078]
Transcribed as MS Word document and then Translated into English, with IPA (International Phonetic Alphabet) symbols where necessary.
__________________________________________________
ஒலித்துணை உகரம்
இன்று இந்திய நாட்டுப் பேச்சுத் தமிழில் ஏந்தச் சொல்லும் மெய்யொலியில் முடிவதில்லை. இவ்வியல்பு இந்தியத் தமிழ்க் கிளைமொழிகள் அனைத்திற்கும் பொதுவாகக் காணப்படுகின்றது. ஆயின் யாழ்பாணத்துப் பேச்சுத் தமிழில் தடையொலிகள் தவிர்ந்த ஏனைய மெய்யொலிகள் பலவற்றில் முடிவடைகின்ற சொற்கள் பல. யாழ்பாணத் தமிழில் – ம் என்ற மெய்யொலியில் முடிகின்ற சொற்கள் இந்தியத் தமிழில் ஈற்று – ம் கெட்டு, முன்னினின்ற உயிர் மூக்கினச்சாயல் உடயதாக வழங்குகின்றன. யாழ்பாணத் தமிழில் யகரவொற்றில் முடிகின்ற சொற்கள் இந்தியத் தமிழில் இகரம் பெற்று முடிகின்றன. மேலும் யாழ்பாணத் தமிழில் ஏனைய மெய்யொலிகளில் முடிகின்ற சொற்கள் இந்தியத் தமிழில் ஓர் ஒலித்துணை உகரம் பெற்று முடிகின்றதுன. எடுத்துக்காட்டுகள் பின்வருமாறு:
யாழ்பாணத் தமிழ் இந்தியத் தமிழ்
மரம் மர͂ ( maro͂)
பாய் பாயி
கண் கண்ணு
பால் பாலு
வாத்தியார் வாத்தியாரு
மரம், பாய், கண், வாத்தியார் ஆகிய பெயர் சொர்கள் இலக்கிய வளக்கிலும் ஈற்றில் உகரம் பெறுவதில்லை. இலக்கியத்தில் ‘சொல்லு’ முதலிய சில சொற்கள் உள. எனினும், இங்கு இலக்கியத்தோடு யாழ்பாணத்தமிழ் நெருங்கி இருப்பதை காண்கிறோம்.
ஆயின், ஈற்றில் உகரம் பெறாது மெய்யொலியில் முடியுக்கூடிய பெயர் சொற்கள் சில யாழ்பாணத்துப் பேச்சுத் தமிழிலும் உகரம் பெற்று முடிவதை காணலாம். முள் என்பது யாழ்பாணத்துப் பேச்சுத் தமிழில் முள்ளு என ஆகியுள்ளது. இது பேச்சிலும் முள் என நிற்கலாம். முள் என்ற சொல்லையை பலர் இலக்கிய வளக்கிலே கையாள்கின்றார்கள். இதுவே பழைய வடிவவும் ஆகும்.
மரம், பாய், கண், பால், வாத்தியார் போன்ற யாழ்பாணத்து வளக்கை நோக்கும்போது ‘முள்ளு’ என்பதும் ‘முள்’ நமது பேச்சில் வளங்கியிருக்க வேண்டும் அல்லவா ? ஆயின், இங்கு ஒரு மாற்றம் ஏற்பட்டிருக்கிறது. இந்த மாற்றம் ஒரு நெறிப்பட்டதாகவே காணப்படுகின்றது. இந்நெறியைக் கண்டு கூறுவதே இக்கட்டுரையின் முடிபாகும்.
யாழ்பாணத் தமிழில் மெய்யிலே முடிவடைந்திருக்க வேண்டிய சொற்கள் சில இன்று ஒலித்துணை உகரம் பெற்று முடிகின்றன. அச்சொற்கள் சிலவற்றைக் கூறுவோம்:
கல் கல்லு
பல் பல்லு
வில் வில்லு
நெல் நெல்லு
சொல் சொல்லு
எள் எள்ளு
முள் முள்ளு
கள் கள்ளு
கொள் கொள்ளு
புல் புல்லு
ஏனையவற்றை நமது அன்றாட பேச்சுவளக்கில் காண்க.
(C)VsC1 என்ற வடிவத்தையுடைய ஓரசைச்சொற்களில் C1 – ல் ஆகவோ –ள் ஆகவோ இருக்குமாயின், ஈற்றில் ஒலித்துணையாக உகரம் தோன்றியுள்ளது. உகரம் தோன்றவே (C)VsC1 C1u என்ற வடிவம் அமைகிறது. (C) என்பது ஏதேனும் மெய்; சொல்லில் வரலாம் – வராது விடலாநம். Vs என்பது ஏதேனும் குற்றுயிர்.
யாழ்பாணத் தமிழில் பிற வடிவத்தை உடைய சொற்களில் உகரம் பெறும் இம்மாற்றம் இல்லை. எடுத்துக்காட்டு:
கண்
மண்
ஆண்
தேள்
தோல்
கால்
கடவுள்
குறிப்பு
- தமிழில் வல்லின மெய்கள் ஈறாக வரும்பொது குற்றியலுகரம் ஒலிக்கப்படும். இம்முறை பண்டு தொட்டு இருந்து வருகின்றது.
‘ நெட்டெழுத் திம்பரும் தொடர்மொழி ஈறும் குற்றிய லுகரம்
வல்லாறூ ஈந்தே’
(எழு 36)
என தொல்காப்பியர் விளக்கினார்.
மேலும், தெலுங்கு மொழியில் ஒவ்வொரு சொல்லும் உயிர் ஈறாகவே முடிவடைகின்றது என்பதும் இங்கு குறிப்பிடத்தகும்.
________________________________________________________________________
English Translation
Chapter 1: The epenthetic /உ, u/
(Translator’s note: Alternatively, Helping vowel /உ, u /
or Word-end Svarabhakti /உ,u/)
In present day spoken Indian Tamil, none of the words end with a consonontal sound. This feature is seen generally in all dialects Indian Tamil. However, in spoken Jaffna tamil, many words end in consonants, with the exception of the stop consonants. Many words which end in the sound /m, ம்/ in Jaffna tamil have, in Indian usage, a defective /ம்/ ending, and the preceding vowel takes a nasal quality. Words which end in /ய், y/ in Jaffna tamil take an ending with /இ, i/ in Indian tamil. Moreover, words which end in other consonants in Jaffna tamil take on an epenthetic /உ, u/ at word end in Indian tamil. The following are examples:
Jaffna Tamil Indian Tamil
மரம் maram Tree மர͂o maro͂
பாய் pa:y Mat பாயி pa:yi
கண் kaɳ Eye கண்ணு kaɳ:u
பால் pa:l Milk பாலு pa:lu
வாத்தியார் va:t:ia:r Teacher வாத்தியாரு va:t:ia:ru
In literary usage also, nouns such as maram, pa:y, kaɳ , pa:l and va:t:ia:r do not take /u/ at word end. There are a few words such as ‘col:u/சொல்லு’ in literary usage. Never the less, we see here that Jaffna tamil is very close to literary tamil.
But, we see that in spoken Jaffna tamil also there are some nouns which end with /u/, even where they can have a consonontal ending without having to take an /u/ at the word end. These are very few. The word முள் /muɭ has become முள்ளு/muɭ:u in spoken Jaffna tamil, though முள் /muɭ still finds usage in speech. Many prefer the word முள் /muɭ in literary usage. This is the older form.
Bearing in mind the usage in Jaffna with words such as maram, pa:y, kaɳ , pa:l and va:ti:a:r (மரம், பாய், கண், பால், வாத்தியார்), would we not expect முள் /muɭ to be the preferred form in speech, rather than முள்ளு/muɭ:u ? But, an alternation has taken place here. This alternation appears to be rule based. The purpose of this essay is to arrive at a statement of this rule.
In Jaffna tamil today, many words which should have ended in a consonant take on an epenthetic /u/ at word end. Here are some of those words:
கல் kal Stone கல்லு kal:u
பல் pal Tooth hல்லு pal:u
வில் vil Bow வில்லு vil:u
நெல் nel Rice paddy நெல்லு nel:u
சொல் col Word சொல்லு col:u
எள் eɭ Sesame எள்ளு eɭ:u
முள் muɭ Thorn முள்ளு muɭɭu
கள் kaɭ Toddy கள்ளு kaɭ:u
கொள் koɭ Get கொள்ளு koɭ:u
புல் pul Grass புல்லு pul:u
We can find many other examples in our everyday speech.
In monosyllabic words with a short vowel nucleus of the shape (C)VsC1, an epenthetic / உ,u / appears at word end where C1 is /l,ல்/ or /ɭ ,ள்/. When the epenthetic / உ,u / appears at word end, the word shape becomes (C)VsC1 C1 u. Any consonant (or none) can occupy position (C). Any short vowel can occupy position Vs .
In Jaffna tamil, this alternation involving the epenthetic / உ,u / does not occur with words of any other shape. Examples are:
கண் kaɳ Eye
மண் maɳ Earth/soil
ஆண் a:ɳ Male
தேள் te:ɭ Scorpion
தோல் to:l Skin
கால் ka:l Leg
கடவுள் kaʈavuɭ God
Notes
- In tamil, when words end in obstruent consonants, the ‘short’ / உ,u / is pronounced. This has been the practice since ancient times, as explained by tolka:ppiar.
‘ நெட்டெழுத் திம்பரும் தொடர்மொழி ஈறும் குற்றிய லுகரம்
வல்லாறூ ஈந்தே’ (எழு 36)
‘ When preceded by long vowels, or at the end of polysyllabic words
Obstruent consonants (at word end) are followed by the ‘short’ /u/. ’
Moreover, it is worth pointing out that in Telugu, every word ends in a vowel.
(Translator’s note: குற்றியல் லுகரம் or the ‘short’ / உ,u / probably refers to how the word end / உ,u / is actually pronounced in everyday speech: half way between /u/ and /i/, without any lip rounding. This is one of the commonest sounds in spoken tamil. This is represented in the International Phonetic Alphabet by the symbol / ɨ /. There is no specific letter in the current Tamil alphabet for this sound, thouɡh the Tolka:piyam suggests that there may have been one in ancient times.
Xavieremmanuel.org 